Λακεδαιμονική ή κρυπτεία σκυτάλη
ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΚΗ Ή ΚΡΥΠΤΕΙΑ ΣΚΥΤΑΛΗ Η τέχνη της κρυπτογράφησης χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα για πολεμικούς σκοπούς. Ο όρος σκυτάλη, μέθοδος των Σπαρτιατών, είναι ευφυής και διάσημος αλλά και παρεξηγημένος. Γύρω από ξύλινο κύλινδρο (σκυτάλη) τυλίγεται ταινία περγαμηνής ή υφάσματος ή δέρματος. Κατά μήκος της περιέλιξης καταγράφονταν σειρές μηνύματος. Όταν ξετυλίγονταν η ταινία, τα γράμματα βρίσκονταν σε αταξία, η οποία δεν επέτρεπε να αποκωδικοποιηθεί το μήνυμα. Ο παραλήπτης έπρεπε να τυλίξει την ταινία σε κύλινδρο(σκυτάλη) ίδιου μήκους και διαμέτρου, με τον τρόπο που είχε προ-συμφωνηθεί με τον αποστολέα, προκειμένου να αποκαλύψει το μήνυμα. Τα μηνύματα που μεταφέρονταν με τη μέθοδο αυτή, θα πρέπει να ήταν σύντομα, δηλαδή «λακωνικά». Ο Πλούταρχος περιγράφει τη μέθοδο στο έργο του «ο βίος του Λυσάνδρου» και αναφορές γίνονται από τους Θουκυδίδη, Ξενοφώντα, Αριστοφάνη, Πίνδαρο, Πλάτωνα κ,α.. Η ανάγκη να αποσταλεί ένα μήνυμα το οποίο δεν θα μπορούσε ,αν έπεφτε σε λάθος χέρια, να διαβαστεί υπήρξε πάντοτε ήταν όμως ιδιαίτερα αισθητή σε περίοδο πολέμου. Κατά τη διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου ο μαθηματικός Άλαν Τούριγκ κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τα μηνύματα που έστελναν τα Γερμανικά υποβρύχια κατασκευάζοντας ένα είδος υπολογιστικής μηχανής βοηθώντας έτσι τη χώρα του και σώζοντας χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.